ಮೆಲ್ಲ ಆವರಿಸುತಾ
ಅರ್ಪಣೆಯ ಪೂರ್ಣಾಹುತಿಗೊಳುವ ಬೆಂಕಿಯಂಥ ಸತ್ಯವೇ,
ಮುಷ್ಟಿಯಷ್ಟು ನಿನದಮೂಲ್ಯ ಸಂಗ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು;
ದಹಿಸಿಕೊಳಬೇಕು
ಬೂದಿಯೇ ಪರಿಚಯಿಸುವಂತೆನ್ನ ನಾಳೆ

ಕುಳಿಗಾಳಿಯಲುಗ ನೇವರಿಕೆ,
ಅಳಕಿರಿದಷ್ಟಿನ್ನೂ ಬೇಕೆನಿಸುವೊಂದು ನೋವೇ,
ಚಿಟಿಕೆಯಷ್ಟು ನಿನದಮೂಲ್ಯ ಸಹಜತೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು;
ಬೆತ್ತಲಾಗಬೇಕು
ಹುದುಗಿಹೋಗುವೆನೆಂಬಂತೆ ಮರೆವಿನಡಿ ನಾಳೆ..

ನಾಭಿಮೂಲದ ಪುಳಕವೇ,
ಭ್ರೂಮಧ್ಯದ ಚಕ್ರಚಳಕವೇ,
ಆ ತುದಿಯಿಂದೀತುದಿವರೆಗಿನ ರೋಮಾಂಚನವೇ,
ರವಷ್ಟು ನಿನದಮೂಲ್ಯ  ಹೊತ್ತು ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು;
ಒಳಗೊಳಬೇಕು
ಕ್ಷಣವೊಂದೂ ನನ್ನ ಹೊರಗುಳಿಯದಂತೆ ನಾಳೆ..

ಸಾಲುಮರಹಾಡಿಯ ಗಾಳಿಗುಂಜನ,
ಮಿಂಚು-ಗುಡುಗುಗಳಂತರದ ಕಂಪನ,
ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗು ಕೆನ್ನೆ ತೀಡಿದ,
ಅಪ್ಪನುಸಿರು ನೆತ್ತಿ ಮೂಸಿದ....
ಸೇತುವಿನಂಥ ಓ ಮೌನಗಮನವೇ,
ತೃಣದಷ್ಟು ನಿನದಮೂಲ್ಯ ಸ್ಪಂದನೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡು,
ಮಿಳಿತವಾಗಬೇಕು
ಇನ್ನು ಬಾಕಿಯಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ಎನಗೆ ನಾಳೆ..