ಬಾ ಬಂದುಬಿಡು ಇಲ್ಲಿ
ಬಿಕ್ಕುವೊಂದು ಬಾನಿನಂಥ ಎತ್ತರವೇ,
ಹೊತ್ತು ತೊಟ್ಟಿಲಾಗಲು ಹವಣಿಸಿದೆ
ಮತ್ತು ಮೌನ ಲಾಲಿ ಹಾಡಲು.

ನೀರವ ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲೊಂದು
ಪಚ್ಚೆರಾಶಿ ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದೆ.
ಪಿಸುನುಡಿವ ಗಾಳಿ ಬಡಿಬಡಿದು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತಿದೆ,
"ನಗುವಿನಷ್ಟೇ ಸಮೃದ್ಧ ನಗದ ನೀನು!"

ಭೋರ್ಗರೆವ ಮಳೆ
ಕಲ್ಲಾಗಿಯೇ ಉದುರಲಿಬಿಡು ಎದೆಯ ಮೇಲೆ.
ನಿನ್ನುಸಿರ ಬಿಸಿಯ ಸತ್ಯಕೆ
ಕರಗಿ ನದಿಯಾದಾವು!

ಬೆರಗೊಂದು ಕರಗದ ಬಣ್ಣರಾಶಿ
ನೀ ಮೂಡುವ ಮುಳುಗುವ ಎರಡೂ ದಿಕ್ಕಲಿ!
ಮಣಿಯಲಿದೆ ಕಾಲ ತಿರುಗುಚಕ್ರದ ಓಟವ
ನೀ ಹಾಡಾಗಿಸುವ ಬಗೆಗೆ!

ಇರಲಿಬಿಡು
ಸಿಡಿಲುಮಿಂಚಲೂ ಚೆಲುವುಂಟು
ಬೆಳಕುಂಟು ಬಣ್ಣಗಳುಂಟು
ಅಪೂರ್ಪದ ಕಣ್ಣು ನನ್ನವು
ಬಿಂಬ ನೀನೆಂದೇ ಭಯಕೆ ಕುರುಡಾಗಿಬಿಟ್ಟವು!

ಬಾ ವಿರಮಿಸು ಇಲ್ಲಿ
ಗೂಡುದೀಪದ ಬಿಸುಪು
ಹಕ್ಕಿಹಾಡಿನ ಇಂಪು
ಮತ್ತು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಂಪು
ಆರಿಸಲಿವೆ ಸುಡುಬೆಂಕಿ,
ಮೆತ್ತಲಿವೆ ಕೆಂಪು ಕೆಂಡಕೆ ತಂಪು!