ಅದೇ ಆ ಪಾರಿಜಾತದ ನೆರಳಡಿ
ಕಾಡುವ ಅಂತರದ ಭಾರಕೆ
ನೆಲ ಕೊರೆದು ಕೊರಕಲು
ಹಲ ಧಾರೆ ಬಿಸಿ ಕಣ್ಣೀರು
ನೆಪ ನೆನಪಿನ ಹಾವಳಿ ಮತ್ತು
ನೀನಿಲ್ಲದ ಈ ಹೊತ್ತು

ಮತ್ತದೇ ಪಾರಿಜಾತದ ಹರವಲಿ
ಬಳುಕು ಮೆಲುಗಾಳಿಯಲೆಗೆ
ಹೂವುದುರಿ ತುಂಬಿ ಕೊರಕಲು
ಘಮದಲೆಯ ಒಲವ ಸಿಂಚನ
ನೆಪ ನೆನಪಿನ ಕಚಗುಳಿ ಮತ್ತು
ಅದರೊಡಲ ನಿನ್ನ ಮುತ್ತು

ಇದ್ದಾಗ ಒಲವಲಿ ನೆನೆದು
ಇರದಾಗ ನೆನಪಲಿ ಮಿಂದು
ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣೀರು, ಒಮ್ಮೆ ಪನ್ನೀರು
ಸೆಲೆಯುಕ್ಕುಕ್ಕಿ
ಪಾರಿಜಾತವರಳಿಸಿ
ನಿನನೇ ಕಾಯುವೆದೆ ನೋಡು
ಹೀಗೆ ಸದಾ ಹಸಿಹಸಿರು.