ಬೇಸರವಿದೆ ನನಗೆ
ನನ್ನೆಡೆಗೆ...

ಕಾಲ ಕಿರುಬೆರಳಿಂದ ನೆತ್ತಿಗೋ
ನೆತ್ತಿಯಿಂದ ಅಂಗಾಲಿಗೋ
ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಯಳಿಸುತಾ
ನೀ ಸಾಗಿದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಕಣ್ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಿದ್ದಕೆ.

ಮನವ ಶ್ರುತಿಮಾಡಿ
ಹೊಸರಾಗ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ನನ್ನ
ಉತ್ತುಂಗದಲೊಮ್ಮೆಗೇ
ಶ್ರುತಿಯಿಂದಿಳಿಸಿ
ನನ್ನೆದೆಯನೇ ಮತ್ತೆಳೆದೆಳೆದು
ಶ್ರುತಿ ಹೊಂದಿಸುವ ಕೈಗಳಿಗೆ
ಎದೆ ತಂತುವೊಪ್ಪಿಸಿದ್ದಕೆ.

ಸೇದಿ ಸೇದಿ ಆಳದಿಂದಷ್ಟು
ಕೂಪ ಖಾಲಿಯಾಗಿಸುವಷ್ಟು
ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆ ಆವಾಹಿಸಿಕೊಂಡ ನೋವಿಗೆರೆಯುತಾ
"ಅಳಿಸಿದೆನೇ?" ಅಂದಿದ್ದಕೆ
"ಇಲ್ಲ ಕನಸೇ, ಕಸಕೆ ಕಣ್ಣೀರು" ಅಂದದ್ದಕೆ.

ಜೊತೆಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯೂ ಇದೆ ನನಗೆ
ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ.
ನೂರು ಮಾತು  ಹೇಳಲಾರದ್ದು
ಒಂದು ಮೌನದಿ ತಿಳಿಹೇಳಿದ್ದಕೆ.

ಇದೋ...
ಹುಡುಕಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ.
ಬರೆವ ಸಾಧನದ ಜೊತೆಗೇ ಅಳಿಸುವದ್ದೂ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೀತು.
ಹಣೆಯಿಂದ ಕೆಲ ನಿನ್ನೆಗಳ ಅಳಿಸಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ..