ನಿನ್ನೆದೆಯನೇ ಜಗ ಮಾಡಿ
ಮೂಲೆಯ ಆ ಜಾಗ ಕೇಳಲಾರೆ
ತ್ರಿವಿಕ್ರಮ ನಾನು, ಜಗವನೇ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲಳೆಯಬಲ್ಲೆ.
ನಿನ್ನಿರುವನೇ ಅರಿವು ಮಾಡಿಮೂಲೆಯ ಆ ಜಾಗ ಕೇಳಲಾರೆ
ತ್ರಿವಿಕ್ರಮ ನಾನು, ಜಗವನೇ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲಳೆಯಬಲ್ಲೆ.
ಮೊನೆಯಷ್ಟು ಗಮನ ಬೇಡಲಾರೆ
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು ನಾನು, ಲೋಕವನೇ ಸೆಳೆಯಬಲ್ಲೆ.
ಕಾಲಗರ್ಭದ ತುಂಬ ನಿನ್ನ ತುಂಬಿ
ಕ್ಷಣವೊಂದರ ದಯಕೆ ಕಣ್ಣೊಡ್ಡಲಾರೆ
ಜೀವಂತಿಕೆ ನಾನು, ಅನಂತಕೇ ಕಣ್ಣ ಹಾಯಿಸಬಲ್ಲೆ.
ಗಡಿಯಾರ ತೂಗುಹಾಕಿದ ಮೊಳೆಯಾಗಿ
ಹೊತ್ತು ನೂಕುವ ಕೃತ್ಯ ಹೊರಲಾರೆ
ಗಂಟೆಯ ಮುಳ್ಳು ನಾನು, ಸಮಯ ಮುನ್ನಡೆಸಬಲ್ಲೆ.
ಕಣ್ಣ ಸುತ್ತಳತೆಯುದ್ದಗಲ ನಿನ್ನ ಹರಡಿ
ನೀನೆಸೆದ ನೋಟದೊಳಹೊಕ್ಕಲಾರೆ
ದೃಷ್ಟಿ ನಾನು, ನಿನ್ನೆತ್ತರಕೂ ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲೆ.
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ದೊರೆ ಮಾಡಿ
ನೀನೆಸೆದ ಭಿಕ್ಷೆಯಲಿ ತಣಿಯಲಾರೆ,
ಪ್ರೇಮಬಿತ್ತ ನಾನು, ತುತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೇ ಮೊಳೆಯಬಲ್ಲೆ.
ನನ್ನೆಲ್ಲವನೂ ನಿನ್ನ ಪಾಲುಮಾಡಿ
ಖಾಲಿಯಾಗಿಯೂ ಖಾಲಿ ಉಳಿಯಲಾರೆ
ಒಲವು ನಾನು, ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಬಲ್ಲೆ, ಇರಬಲ್ಲೆ.
ಪ್ರೇಮಬಿತ್ತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಈ ಬಿರುನುಡಿಗಳಾಳ ಒಂದು ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಹಕ್ಕಿಯ ಛಾಯೆ ಇದೆ.
ReplyDeletehmm.. adu ade...baree chaayeyalla..
Delete