ಮಾಡಿದ್ದುಣ್ಣೋ.....


---------------------

ನೀ ಆಟಿಕೆಯಾಗಿಸಿದೆ, ಅದು ಆಟವಾಯಿತು

ಸರಕಾಗಿಸಿದೆ, ಅದು ಮಾರಾಟಕ್ಕೊದಗಿತು

ಅಕ್ಷರವಾಗಿಸಿದೆ, ಅದು ಹಾಳೆಯಷ್ಟೆ ತುಂಬಿತು

ಶಬ್ಧವಾಗಿಸಿದೆ, ಅದು ಬರೀ ಸದ್ದಾಗುಳಿಯಿತು

ಸ್ವಪ್ನವಾಗಿಸಿದೆ, ಅದು ಭ್ರಮೆಯಾಗುಳಿಯಿತು

ನೀ ಬೆಂಬತ್ತಿದೆ, ಅದು ಮೃಗತೃಷ್ಣೆಯಾಯಿತು.



ಮನಸೇ,

ಎದುರು ಹುಟ್ಟುವುದು ಬೇರೇನಲ್ಲ,

ನಿನದೇ ಕ್ರಿಯೆಗೊಂದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಷ್ಟೇ...

ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ನಂಬಿಕೆ ಸಾಕಷ್ಟೇ,

ನಂಬಿಕೆಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಕಿನ್ನೇನಲ್ಲ.



ಒಂದೇ ಬಾರಿ,

ನಿಂತಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನೇ ನೋಡಬೇಕಿತ್ತು.

ಅದು ನೆರಳಾಗುತಿತ್ತು.

ಅಕ್ಷರಗಳು ಕವನಗಳಾಗಿ,

ಶಬ್ಧಗಳು ಸರಿಗಮವಾಗಿ,

ಸ್ವಪ್ನ ಕೈಗೂಡಬಹುದಿತ್ತು.



ಈಗಾಗದು...

ಈಗಲ್ಲಿರುವುದು ನೀ ಮಾಡಿದ

ಭಾವಾನುವಾದ, ಶಬ್ಧಾನುವಾದಗಳಷ್ಟೆ.

ರೂಪಾಂತರ ಮೂಲಕ್ಕೊಯ್ಯದು,

ಮೂಲ ರೂಪಾಂತರಕ್ಕೊದಗದು.



ಬಿಡು..

ದಾಟಿಸಿ ನುಣುಚಿಕೊಳಲಾಗದು

ನೀ ಬಿತ್ತಿದ್ದೇ ಮರುಕ್ಷಣದ ಫಸಲು

ಆಗದ್ದನಲ್ಲ, ನೀನಾಗಿಸದ್ದ ಜಪಿಸು

ನೀನೊದಗದೆ ಅದು ನಿನಗೊದಗದು.