ಕಣ್ಣಿರುವ ಕನ್ನಡಿ.

ಕನ್ನಡಿಗೂ ಬಂತೇ ಕಣ್ಣು?!

ಇಷ್ಟಗಲ ಅರಳಿಸಿ ನೋಡಿ
ಕರಗಿದ ಕುಂಕುಮ ಒಪ್ಪಮಾಡಿ
ಮುಂಗುರುಳು ತೀಡಿ
ಕದಡಿದ ಕಣ್ಣು ತಿಳಿಮಾಡಿ
ಓರೆಕೋರೆಗಷ್ಟು ತಿದ್ದುಪಡಿ
ತಾ ಮೆಚ್ಚುವ ರೂಪ ನೀಡಿ
ಬಿಂಬವಿಳಿಸಿಕೊಂಡಿತೇ?!
　
ಬಿಂಬ ಮನಮೆಚ್ಚಿತು
ಕನ್ನಡಿಯುತ್ತರಿಸಿತು..
"
ಇಂದಿನಾಸ್ತಿ ನಾನು, ಇಂದಿಗೊದಗಬೇಕು
ನಿನ್ನೆಮೊನ್ನೆಯಂತೆ
ಎದುರಿದ್ದುದ ಪ್ರತಿಫಲಿಸೆ
ಬೇಡಿಕೆಯಿಂದಿರದು ಖರೆ..
　
ನೆಲಕಂಟಿದ ಇಂದಲಿ ನಿಂತಾಗ
ಎಲ್ಲ ಮಾರ್ಪಡಿಸಬೇಕು,
ಪ್ರಸ್ತುತಾರ್ಹವೆನಿಸಬೇಕು,
ಸ್ತುತಿಯ ಜಾಡಲಿಡಬೇಕು,
ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಕುದುರೆ ಹತ್ತಬೇಕು
ಕುದುರೆ ಎಡವಿದರೂ ಕಾಲ್ತೊಡರಿದರೂ
ಬಿದ್ದರೂ ಒಮ್ಮೆ, ಮೀಸೆಮಣ್ಣು
ಒರೆಸಬೇಕು, ಮರೆಮಾಡಬೇಕು
ಹೆಸರ ಮಾನದಂಡದೂರುಗೋಲು
ಊರಿ ಮೆಟ್ಟಿ ಒತ್ತಿ ತುಳಿದೇರಬೇಕು..

ಏರಿದಾಗ ಮೇಲಲ್ಲಿ
ಮೊಂಡುಮೂಗು, ಕೆಂಡಕಣ್ಣು
ದಪ್ಪತುಟಿ, ಉಬ್ಬುಹಲ್ಲು
ಎಲ್ಲವೂ ಚಂದವೇ..
ಅಲ್ಲಿ ಬೇಡ ನಾನು,
ನನ್ನ ಮಾರ್ಪಾಟು.
ಅಪ್ಪಿ ಒಪ್ಪುವ ಕಂಗಳೇ
ನಿನ್ನ ಚಂದ ತೋರಿಯಾವು
ಮೆಚ್ಚಿ ಸತ್ಕರಿಸಿಯಾವು..
　
　
ಕಣ್ಣು, ಕೈ, ಬಾಯಿರದ
ಬರೀ ಕನ್ನಡಿಯಂಥ ಕನ್ನಡಿ
ನಿನ್ನ ಇಂದಿನಲಿ ಹುಡುಕದಿರು
ಇಲ್ಲ, ಕನ್ನಡಿ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲದಿರು
ನಿಂತರೂ ಒಮ್ಮೆ ಕೆಂಗಣ್ಣಾಗದಿರು
"ಕನ್ನಡಿಗೂ ಬಂತೇ ಕಣ್ಣು?!"ಕನ್ನಡಿಗೂ ಕಣ್ಣು ಬೇಕಿಂದು
ತಿದ್ದಿತೀಡಿ ನೀ ಮೆಚ್ಚಿ
ಕಾಣುವಂತಾಗಿಸಲು ನಿನ್ನ,
ಮತ್ತೆ ಕನ್ನಡಿಯನ್ನ..
"