ಅಳುವವರಿರದ ಕೊನೆಯುಸಿರು.

ಅಂಗಡಿಯಿನ್ನೂ ತೆರೆದೇ ಇದೆ,

ಕದ ಮುಚ್ಚಿ, ತೆರೆಯೆಳೆಯಹೊರಟಿದ್ದ,
ಬಟ್ಟು ತಕ್ಕಡಿಗಳನೊರೆಸಿ ಬದಿಗಿರಿಸಿದ್ದ,
ಲೆಕ್ಕಪತ್ರ ಪೂರ್ಣವಿರಾಮವಿಟ್ಟು ಮುಚ್ಚಿದ್ದ,
ಗಲ್ಲಾದ ಬಾಗಿಲೆಳೆದು ಬೀಗವೂ ಜಡಿದಿದ್ದ,
ಅಂಗಡಿಯಾತ, ಕೊಂಡುಕೊಂಡು ಕೊಡುವಾತ...
ಆಗಲೇ... ಸುಳಿದು ಬಂದಿತ್ತು ರಭಸದಲಿ
ಒಂದು ಕಂತೆ ಗಾಳಿ, ಹೊತ್ತೊಂದು ಕತೆ..
ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಂದಿತ್ತು ಬೆಲೆ ನಿಗದಿಪಡಿಸಿ.
ಏನಿರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಿ!! ಎಲ್ಲವೆಂದರೆ ಎಲ್ಲ...
ಪೀಠಿಕೆಯಿಂದ ಉಪಸಂಹಾರದವರೆಗೆ..
ಬೇಕಿದ್ದೂ ಬೇಡದ್ದೂ ಮತ್ತಿನ್ನೇನೋ...
ಒಳದೃಷ್ಟಿ ಹೇಳಿದ್ದೇನೋ, ಅವ ಕಂಡದ್ದೇನೋ
ಕೊಳ್ಳುವುದವನ ವೃತ್ತಿ, ಬಳಕೆ ಪ್ರವೃತ್ತಿ.
ಜತನದಿಂದೆತ್ತಿರಿಸಿ, ಬೆಲೆಯೀಗ ಕೇಳಿದ್ದ
ಎಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಭರಿಸಬಲ್ಲ ಹುಚ್ಚು ಅಭಿಮಾನ..
ಬೀಗತೆಗೆದೆತ್ತಿ ಎಲ್ಲಾ ಗಳಿಕೆ
ಅಂದಿನದು ನಿನ್ನೆಯದು ಮತ್ತೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನೆಗಳದು..
ಮೊತ್ತ ಹೊಂದಲಿಲ್ಲ ಗಾಳಿಯೊಂದು ಮುಷ್ಟಿಯಾಸ್ತಿಗೆ..
ಗಾಳಿ ತುಂಬಿತಂದ ಮುಷ್ಟಿಯೊಡ್ಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು,
ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತ್ತು
, ಒಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು..ಖಾಲಿಯದನೆದುರು ಇಟ್ಟಿತ್ತು..
ಆದರೂ ಕಾಲೊಂದು ಹೊರಗೇ ನೆಟ್ಟಿತ್ತು..
ಸೋರಿಕೆಗೆ ಖಾಲಿ ಮುಷ್ಟಿಯ ಸಂಶಯಿಸಿದ್ದಾಯ್ತು
ಬಲುಜಾಸ್ತಿ ಬೆಲೆಗೆ ಮೂಗುಮುರಿದುದೂ ಆಯ್ತು.
ಆ ಕಣ್ಣು ಹೊರಗಿನ ಕಾಲ ಮೇಲಿತ್ತು,
ಕಳಿಸಿಕೊಡಲೊಪ್ಪದೆ ಚೌಕಾಸಿಗಿಳಿದಿತ್ತು
ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಬೆಲೆ ನಿಗದಿಸಿದ ಗಳಿಗೆ,
ಗಾಳಿ ಮೊಗ ತಿರುಗಿಸಿತ್ತು ಜೊತೆಗೆ
ಕಣ್ಣೂ ಕಾಲನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿತ್ತು.
ಕೊಳ್ಳುವ, ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಉಮೇದು ಮುಗಿದು
ಬೆಲೆಕಟ್ಟುವ ಮಾತುಕತೆಯ ಭರಾಟೆಯಳಿದು
ಅಲ್ಲೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಮೌನ, ಛಿದ್ರ ಕ್ಷುದ್ರ ಶಾಂತಿ..
ಕೊಡುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಬರೀ ವ್ಯಾಪಾರವಾಗಿ,
ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆಯುತಾ ನರಳಲಿಲ್ಲ,
ಅಲ್ಲ್ಯಾರೂ ಅಳಲಿಲ್ಲ..
ಗಾಳಿ ಮತ್ತೆ ಹೊತ್ತೊಯ್ದಿತು ಕತೆಯ
ಮುಚ್ಚಲಣಿಯಾದ ಇನ್ನೊಂದು ಅಂಗಡಿಯ,
ಅಂಗಡಿಯಾತನ ಹುಡುಕಿ...