ಮುತ್ತು ಮಾತಾಡಿದ್ದು

"ಅದೇ ಅದೇ" ಅನ್ನುತ್ತಾ ಕಣ್ಣಲಿ
ನೂರು ಮಿಂಚರಳಿಸಿ ನಕ್ಕವನ
ಸುಮ್ಮನೇ ಕೇಳಿದೆ, "ಅದಲ್ಲದಿದ್ದರೆ?!"
ಮಿಂಚು ಸಣ್ಣಗೆ ಗುಡುಗಾಯ್ತು
ಗುಡುಗು ಸೋನೆ ಮಳೆಯಾಯ್ತು
ತಾಕಿ ನೀರಾಗಿಸುವ ಗುಡ್ಡ ಅವನೆಂದಿದ್ದೆ
ನೀರಾಗುವ ಮೋಡವೆಂದರಿವಾದದ್ದೇ
ಮನವೀಗ ನವಿಲು, ರೆಕ್ಕೆಬಿಚ್ಚಿ
ಒಂದೊಂದು ಕಣ್ಣಲೂ ಒಂದೊಂದು ನೋಟ

ಅಷ್ಟೇ ಭಾವ, ಅಷ್ಟೇ ಪುಳಕ...
ಗುಡುಗಿ ಸುರಿದುದಕೆ ಅವನು
ಅಡಗಿ ನೆನೆದುದಕೆ ನಾನು
ನವಿಲ ಹೆಜ್ಜೆ ತೊಟ್ಟಿದೆ ಗೆಜ್ಜೆ..
ಕೊರಳೆತ್ತಿ ಬಿಂಕದಿ ಹಾಡಿ
ನಲಿವ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತೆಲ್ಲಾ
ಹಿತವಾದ ಸವಿಮಾತು.
ಮಾತು ಹುಟ್ಟಿಸಿವೆ ಮುತ್ತು.
ಹಣೆ ಕತ್ತು ಕಿವಿ ಕೈಯ್ಯಲಂಕರಿಸಿ
ಮುತ್ತು ಮಾತಾಡಿದೆ, ಕೂಗಿ ಹೇಳಿದೆ
"ಅವ ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ
ಅದು ಅದೇ, ಈಗಿಬ್ಬರೂ ಸುಮ್ಮನಿರಿ..."