ಹೂವುದುರಿತೆಂದು
ಪಚ್ಚೆಯೆಂಬ ಪಚ್ಚೆ ಇಂಚಿಂಚು ಬಾಡುವಾಗ,
ಹೊಳಪೊಂದು ನೆಲಕಿಳಿಯಿತೆಂದು
ಆಗಸವೇ ಬೂದು ಇಳಿಜಾರಲಿ ಅಸ್ತಮಿಸಹೊರಟಾಗ,
ಹಾಡುತಾ ಅಳುತ್ತವೆ ಬಣ್ಣಗಳು, ಹಗಲು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿ..

ಅದೋ ಶಿಖರಾಗ್ರದಲೂ ಬಿಡದ ಆ ಗುಂಗು
ಮಂಜಿನಂತೆ ಮುಸುಕಿ ಧೊಪ್ಪನುರುಳಿಸಿದ ಹಾಗೆ!
ಇದೋ ಈ ಪಾತಾಳದಲೂ ನನದೊಂದು ಗುಂಗು
ಹಾಗೆ ಬಿದ್ದುದ ನೆನೆನೆನೆದು ಬಿಕ್ಕಿದ ಹಾಗೆ!

ಬಂದು ಹೋಗಿಯೂಬಿಟ್ಟೆ,
ನಾ ಗುರುತುಳಿಸಿಕೊಳಲಿಲ್ಲ..
ನಗುತಲೇ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳುವ ಸಂಜೆಗಳಲಿ
ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ ಹಣೆ ಹೇಳುವ ಕತೆ
ಖಾಲಿ ಕೆನ್ನೆ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಕೇಳುತದೆ!

ಭರತಮಹಾಬಲಿಗೆ ಅಳಿಸಿಹೋದ ಗುರುತುಗಳಲಿ
ವೈರಾಗ್ಯ ಕಾಣಿಸಿತಂತೆ!
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಗಾಳಿ ಮೈಯ್ಯಲಿ ಗುರುತುಳಿಸಲು ಹೆಣಗಾಡುತಿದೆ;
ನನದೊಂದು ಜೈ ಅಂಥ ಬದುಕಿಗೆ!

ಅವನಾಣತಿಯಂತೆ ಉರುಳುತಿರುವ
ಅವನದೇ ಗುಡಿಯುಳಿಸಲು
ಅವನದೇ ನಾಮಾರ್ಚನೆಯ ಮೊರೆ ಹೊಗುವ ಹಾಗೆ,
ಅತ್ತತ್ತಲೇ ಸಾಗುವ ಪಾದದಡಿ ಮೆತ್ತಿಕೊಳುವ
ಧೂಳಕಣವಾಗುವುದ ಕಲಿತಾಗಿದೆ!

ಸೋಲುವುದಿಲ್ಲ;
ಬಾಳುವುದಿಲ್ಲ ನೆನೆಯದೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ..
ಒಪ್ಪಿಸಿಕೋ ಶೂನ್ಯವನೇ
ನಿನಗಿಷ್ಟವಾದ ಪಕ್ಷದಲಿ..
ಅಪೂರ್ಣವೊಂದು ಅಪೂರ್ಣವೇ ಉಳಿವ ನಿಟ್ಟಿನಲಿ
 ಇಲ್ಲವೇ ಆಗುವ ಹೊತ್ತಿನಲಿ.