ನೀ ಬಂದ ರಭಸಕ್ಕೆ ಹರಡಿ ರಾಡಿ ರಂಗೋಲಿ,
ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲ ತರಗಲೆ ರಾಶಿ,
ಜಾಗ ತಪ್ಪಿ ಮಖಾಡೆ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡ ಕಾಲೊರೆಸು,
ತಳ್ಳಿಸಿಕೊಂಡ ಬಾಗಿಲದುರಿ ಉದುರಿದ ತೋರಣದೆಲೆ..
ಒಳಬಂದು ಪೊಟ್ಟಣ ಬಿಚ್ಚಿ ಹಂಚಿದ ಮತ್ತಿಗೆ
ಘಮ್ಮೆಂದು ಸುತ್ತಿಸುಳಿದೊಮ್ಮೆ
ಮರುಘಳಿಗೆಗೇ ಮಂದ, ಸ್ತಬ್ಧ ಗಾಳಿ!
ಕೆದರಿ ತಲೆ, ಕರಗಿ ಹಣೆಬೊಟ್ಟು,
ಜಾರಿ ಮುದುರಿ ವಸ್ತ್ರ, ಕೂತಲ್ಲೆ ಕಲ್ಲಾದ ನಾನು!

ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಿಶ್ಶಬ್ದಗದ್ದಲವೆಬ್ಬಿಸಿ
ಸರ್ರನೆ ತೆರಳಿದ್ದಿನ್ನೂ ಅರಗಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ
ಬಿಡದೆ ಗಾಳಿಗಾಡುತಿರುವ
ಮುಚ್ಚಿಕೊಳಲಾಗದೆ, ಪೂರ ತೆರಕೊಳಲಾಗದೆ
ಒಂದೆಡೆಗೂ ಮುಟ್ಟಲಾಗದೆ
ತ್ರಿಶಂಕು ಮೌನಹುಯ್ದಾಟದಲಿ
ಮೇಲಿನಗುಳಿ ಸಿಗಿಸಿರದ
ಎರಡರಲೊಂದು ಬಾಗಿಲು!

ಇದೋ ಈ ಗುಂಗಿನೊಳಗೆ

ಮುಂಚಲಿಸುತಲೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸುತ್ತುತಿವೆ
ತುಂಬುಕಣ್ಣಕೊಳದೆರಡು ಮೀನು!
ಒಂದರ ಹಿಂದೊಂದು,
ನಲಿವಿನೆಲ್ಲ ಬಣ್ಣ ಹೊತ್ತೊಂದು,
ನೋವಿನ ನಿರ್ವರ್ಣದ್ದೊಂದು...