ಹಸಿವೆ


-------------------------

ಹಸಿವೆ ಪ್ರಖರವೆಂದರು,

ತಟ್ಟೆಯ ಹೊಳಪಲ್ಲಿ ನಿಸ್ತೇಜ ಕಣ್ಣ ಬಿಂಬವಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ಕಿವುಡೆಂದರು,

ಉಣ್ಣುವ ಬಾಯ ಮೌನವನೂ ಅದಾಲಿಸುತಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ಮೂಕವೆಂದರು,

ಚಪ್ಪರಿಸುವಿಕೆಯಲಿ ಅದರ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆ ಮಾತಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ಕುರುಡೆಂದರು,

ತಣಿದು ತೇಗುವ ಕನಸು ನಿತ್ಯ ಕಾಣುತಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ಕಹಿಯೆಂದರು,

ಅದಕೆ ಜಠರಾಮ್ಲದ ಹುಳಿಯಷ್ಟೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ನಿರಾಕಾರವೆಂದರು,

ಗುಡಿಸಲ ಕಂದನಲಿ ಮೂರ್ತಿವೆತ್ತಂತಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ಬಲಶಾಲಿಯೆಂದರು,

ಚೆಲ್ಲಿ ಬಿಸುಟಗುಳಲಿ ಕಸುವಳಿದು ಕುಸಿದಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆ ಪರಮಸತ್ಯವೆಂದರು,

ಸತ್ಯಮಿಥ್ಯದ ನಡು ತುತ್ತೊಂದಕೆ ಅಲೆಯುತಿತ್ತು.

ಹಸಿವೆಗೆಲ್ಲೆಡೆ ಗೆಲುವೆಂದರು

ಸಾವದೇವನೆದುರು ಕೈಚೆಲ್ಲಿ ಸೋತು ಮಲಗಿತ್ತು