ತಾಯಾಗದ ತಾಯ್ತನ


----------------------------

ಹೆರದ ಹೆಣ್ಣ ಹೆಳವ ತಾಯ್ತನಕೆ,

ಜಗದಗಲ ನಡೆವಾಸೆ.

ಹೊತ್ತು ಮಣಭಾರದ ಹೊಟ್ಟೆ,

ಊರೆಲ್ಲ ಮೆರೆವಾಸೆ.

ಮುಳ್ಳುಹಂದಿಯ ಮುಳ್ಳ

ನೆತ್ತಿಯಲಿ ಮುಡಿವಾಸೆ.

ಮಡಿವ ನೋವುಂಡು,

ಮಿಗಿಲಿರದ ಪಟ್ಟಕೇರುವಾಸೆ.

ಮೂಡದ ಎದೆಹಾಲಲಿ

ಕುಬುಸ ನೆನೆಸುವಾಸೆ.

ಕುರುಡು ಮಮತೆಗೆ

ಹಾಲ್ತುಟಿಯ ತೃಪ್ತಿ ಕಾಂಬಾಸೆ.

ಕಚ್ಚಿ ಹಾಲುಂಡ ಕಂದನ

ಕಳ್ಳನೆನುತ ನಗುವಾಸೆ.

ಕವಳದೆಲೆಯಲಿ

ಕಪ್ಪು ತುಟಿ ಕೆಂಪಾಗಿಸುವಾಸೆ.

ಬಾಣಂತಿ ಮದ್ದಿನಾಸೆ,

ಕದ್ದು ಬಡಿಸುವ ತುಪ್ಪದಾಸೆ.

ಅಮ್ಮ ಮೈ ತಿಕ್ಕಿ ತೊಳೆವ

ಎಣ್ಣೆ ಸ್ನಾನದಾಸೆ.

ನೋಡಬಂದ ನೆಂಟರ

ಹೋಲಿಕೆಯ ಮಾತಾಸೆ.

ನೆಟ್ಟ ಆ ದೃಷ್ಟಿ ನೀವಾಳಿಸೋ

ಅಮ್ಮನ ಮುಚ್ಚಟೆಯಾಸೆ.

ಸೂರಿಲ್ಲದ ಜಗಲಿತೊಲೆಗೆ

ತೊಟ್ಟಿಲ ಕಟ್ಟುವಾಸೆ

ಮೂಕ ಬಾಯ್ತುಂಬ

ಜೋಗುಳ ಹಾಡುವಾಸೆ...

ಆ ಬೊಚ್ಚುಬಾಯಲಿ

ಅದರಜ್ಜನ ಕಾಂಬಾಸೆ..

ಅಷ್ಟಗಲ ಕಣ್ಣಲಿ ನಾದಿನಿ,

ನಗುವಲಿ ತಾಯಿ, ಅಳುವಲಿ ತಂಗಿ,

ನಿಲುವಲಿ ಅತ್ತೆ, ಹಣೆಯಲಿ ಪತಿಯ

ನಿಲಿಸಿ ನಿಟ್ಟಿಸುವಾಸೆ...



ಬರಿದೇ ಕಾಯುತದೆ..

ಮರುಳು ಜೀವ, ಮರೆತಿದೆ,

ಹಣೆಮೇಲೆ ಆಸೆಯೇನೋ

ಉದ್ದ ಕವನವಾಯ್ತು..

ತೀರುವ ಕ್ಷಣ ತಾನು

ಬರೆಸಿ ತಂದಿಲ್ಲ.