ಹೆಳವ ಸುಳ್ಳು

ಕಣ್ಣೆಷ್ಟು ಕಂಡರೂ ತಿವಿತ, ಇರಿತ
ಮತ್ತವು ಹರಿಸುವ ರಾಮಾರಕ್ತ,

ಕಿವಿಯೆಷ್ಟು ಕೇಳಿದರೂ ಮೋಸ, ದ್ವೇಷ
ಮತ್ತವು ರೂಪಿಸುವ ವ್ಯಥಾನಕ,

ಬಾಯೆಷ್ಟು ಹಾಡಿದರೂ ನೋವು, ಕಾವು
ಮತ್ತವು ಸುರಿಸುವ ಕಣ್ಣೀರು,

ಉಸಿರೆಷ್ಟು ಹೊತ್ತರೂ ಭಾರಗಾಳಿ
ಮತ್ತದರೊಳಗಿನ ಕಲ್ಮಶ,

ಎಲ್ಲ ನೆಲೆಸಿದ ಮೈ ತನ್ನ ತಾನೊಡ್ಡಿಕೊಳದೇ
ಸತ್ಯವಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತವಾಗದು..

ಸುಳ್ಳು ಕುಣಿದು-ಕುಪ್ಪಳಿಸಬಹುದು ನಿಂತಲ್ಲೇ.
ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ತೆವಳಬಹುದು..

ಹೆಜ್ಜೆಯೊಂದಿಡಲಿಕೂ ಮುಂದೆ ಬೇಕದಕೆ
ಆಸರೆ ಸತ್ಯದೂರುಗೋಲಿನದು...