ನೋಟದ ಎಳೆಯೆಳೆಯೂ ಸೇರಿ
ಚಂದದೊಂದು ಕೆಂಪು ಕೌದಿ ಹೊಸೆದು
ನೀಲಿಗುಡಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ
 ಅಸ್ತಮಿಸ ಹೊರಡುವ ಪೂರ್ಣಸೂರ್ಯನೇ,
ಚದುರುತಲೇ ಸಾಗುವ ಮೋಡದಡಿ
ಇಡೀ ಕಾಣುತಾ, ತುಂಡುತುಂಡಾಗುತಾ,
ನೀನಿದ್ದೂ ಕಾಣದಾಗುತಾ,
ಕಳವಳಿಸಿ ಎಕ್ಕರಿಸುವವರಿಗೆಲ್ಲ
ಪಡುವಣದಲಿ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆಯಾಡುವ ಹೊಳಪು
ಮತ್ತೆ ನೀನುದಯಿಸುವ ಕತೆ ನಿತ್ಯ ಹೇಳುವುದು.

ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಹಾರುಹಕ್ಕಿ ಗೂಡಿನತ್ತ,
ಕೊರಳಗಂಟೆಯುಲಿ ದನಕರು ಹಟ್ಟಿಯತ್ತ,
ಅಂಗಳದ ಕಂದಮ್ಮ ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗಿಗೆ ಮರಳುತಾ,
ಅಷ್ಟರಲಿ ನಿತ್ಯ ರಾತ್ರಿಯಾಗುವುದು,
ನನ್ನಂತೆ ಜಗವಿಡೀ ಸಾಂತ್ವನಗೊಳ್ಳುವುದು.

ಇದೆಂಥ ಚೋದ್ಯ ನೋಡು
ನೀನಲ್ಲಿಗೆ ಹೊರಟಾಗಲೂ ಕಳವಳ;
ಕಾರ್ಮೋಡವಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟಿತ್ತೆಂದಾಗಲೂ ಕಳವಳ!
ಬಂದಿಲ್ಲಿ ಧಗಧಗನೆ ನಗುವಾಗಲೂ ಸಮಾಧಾನ,
ಬರುಲಿರುವೆಯೆಂದು ಹೋಗುವಾಗಲೂ ಸಮಾಧಾನ!
ಕ್ಯಾನ್ವಾಸಿನ ಬಿಳಿಹಾಳೆ ಮೇಲೆ
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲೊಂದು ಚಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾಗುತಾ,
ಮತ್ತೆ ಕಪ್ಪುಮಸಿಯೊಂದು ನಿಧಾನ ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುತಾ...
ಕಪ್ಪೋ, ಒಪ್ಪೋ, ಸೊಗವೋ, ಅಲ್ಲವೋ
ಎಳೆಗಳು ಸಿಕ್ಕಿ ಒಂದರೊಳಗೊಂದು ಗೋಜಲು;
ಈಗ ಎಚ್ಚರವೆಂದರೆನೇ ಒಂದು ಗೊಂದಲ!

ಸಾಕಾಗಿದೆ, ಒಪ್ಪಿಸುವ ರಮಣೀಯ ಕಾವಳವೂ
ಮತ್ತಿನ್ನೂ ಚಂದದ ಕಳವಳವೂ..
ಸಾಕಾಗಿದೆ ಈ ದಟ್ಟ ಭರವಸೆಯೂ
ಮತ್ತಿನ್ನೂ ಮುದ್ದು ಸುಳ್ಳುಗಳೂ....

ಇನ್ನು ಬರೀ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ,
ನಿನ್ನನ್ನು, ಹಗಲನ್ನು, ಬೆಳಕನ್ನು, ಬಿಸಿಲನ್ನು,
ಸ್ಪಷ್ಟವಿರುವ, ಬೆಚ್ಚಗಿರುವ, ಶುಭ್ರವಿರುವ
ಸತ್ಯವೆನಿಸುವ ಮತ್ತಿನ್ನ್ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಅಂಥದ್ದನ್ನೂ..