Saturday, October 3, 2015

ಅಚ್ಚಬಿಳಿ ಹಗಲು ಕಣ್ಕುಕ್ಕಿತಂತೆ
ಕತ್ತಲರಸುತ ನೆಲಕಿಳಿದಿದೆ ನಕ್ಷತ್ರಸಂತೆ!

ತೊಲೆಯ ತೊಟ್ಟಿಲಿಂದ
ಚಂದ್ರತಾರೆ ಉಯ್ಯಾಲೆವರೆಗೆ
ಬೆಳಕಿಟ್ಟೇ ತೂಗಿದಾಕೆ ನನ ತಂಗಿ
ಸೆರಗ ಗಂಟಲಿ ಕತ್ತಲೂ ಒಂದಷ್ಟು
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳಂತೆ ನುಂಗಿ ನುಂಗಿ !

ತಕ್ಕ ಹೊತ್ತಿದೋ ಅನುತ
ಬಿಚ್ಚಿ ಗಂಟು
ಹರವಿ ಸೆರಗು
ಹಾದಿ ತೋರುತಾಳೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗೆ
ಅಡಗಿದ್ದ ಕಡುಕತ್ತಲೆಯೆಡೆಗೆ!

ಮಿನುಗುನಗೆಗುಚ್ಚ ತಂದೆದುರಿಡುತಾಳೆ
"ಕಾವಳವೆಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಕಳವಳವಲ್ಲ ಕಣೇ..
ಗುಟ್ಟು ನೂರಲಿ ಅಕ್ಕಾ, ಅಡಕದಿಟ ಹೆಕ್ಕಬೇಕು.
ನೋಡದೋ ಕತ್ತಲಲಿತ್ತು ತಾರೆ ಕಂಗಳ ಮಿನುಗು;
ಮತ್ತದರಲಿತ್ತು ಸೆರಗ ಕತ್ತಲೆಯ ನಗು!

ಬಿಡಿಸಿಬಿಡೇ ಗಂಟು.
ಹರವಿಬಿಡೇ ಸೆರಗು.
ಬಿಚ್ಚಿಡೇ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಕತ್ತಲು.
ನಿನದರಲೂ ಒಂದಷ್ಟು ಅವು ಮಿನುಗಲಿ
ಒಂದಿಷ್ಟು ಇವು ನಕ್ಕುಬಿಡಲಿ!"



2 comments:

  1. ಸೆರಗ ಗಂಟಲಿ ಕತ್ತಲೂ ಒಂದಷ್ಟು
    ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳಂತೆ ನುಂಗಿ ನುಂಗಿ !
    .... ಒಂದು ಸಾಲಿನ ಸುತ್ತ ಹೆಣೆದು ಕೊಂಡ ಕವಿತೆ . ಎಂದಿನಂತೆ ಸಾಲುಗಳು ಚಂದ ಚಂದ

    ReplyDelete
    Replies
    1. yess.... exactly...ಆ ಸಾಲೇ ಜೀವ!

      Delete