ಕಣ್ಣ ಕೊಳ ನಕ್ಕಿದ್ದು

ಕಣ್ಣಕೊಳಕೆಸೆದು ಬಲೆ
ಕಾದು ಕೂತ ಅವನ ಕಿರಣ
ಹಲಕಾಲದ ಮೇಲೊಮ್ಮೆ
ಹೊತ್ತು ತಂದಿತ್ತು ಸೊಗಸು
ಮೂಕವಾಗಿತ್ತು ಮನಸು
ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿತ್ತು ಕನಸು.
　

ಅಂದೊಮ್ಮೆ
ಖಾಲಿಖಾಲಿ ಸಮೃದ್ಧಿ
ಜಲರಾಶಿಗೆ ಪಸೆಯಿಲ್ಲದ
ನಿರಂತರತೆಗೆ ನಡೆಯಿಲ್ಲದ
ಕೊಳದ ನೀರಿನ ನಿಶ್ಚಲತೆ
　ಉಕ್ಕೇರುವ ಭರತದಲೂ
ರಭಸವಿಲ್ಲದ ಹರಿವಲಿ
ಸದಾ ಮೊಳಗುತಿತ್ತಲ್ಲಿ
ಅದು ನದಿಯಲ್ಲದ ಕತೆ..
　
ಆ ದಡದ ಕೊರತೆ
ಈ ದಡದ ಒರತೆಗಳ
ಎರಡಕಂಟಿಕೊಂಡು ಸಾಗಿಯೂ
ಒಂದುಗೂಡಿಸಿ
ಒದಗಿಸಿಕೊಡಲಾಗದ ವಿವಶತೆಯೂ...
　
ಹರಿಹರಿದೂ ತಲುಪಲಾಗದ
ಹೊಳೆಹೊಳೆದೂ ನಗಲಾಗದ
ಉಳಿದುಳಿದೂ ಉಳಿಸಲಾಗದ
ಬಯಸಿಯೂ ಬೆರೆಸಲಾಗದ
ಅಸಹಾಯಕತೆಯೂ...
　
ಆಗಲೇ.. ಆಗಲೇ ಬೆಳಗಾಗಿದ್ದು
ಅವನೇರಿ ಬಂದದ್ದು
ಮೂಕ ಮನಸಲಿದ್ದದ್ದು
ನಿಶ್ಯಬ್ಧ ರಾಗ
ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿದ ಕನಸದನೇ
ಹಾಡಿದ್ದು ಅವಗಾಗಿ,
ಅವನ ಕಿರಣಕಾಗಿ
　ಬೀಸಿದ ಬಲೆ ಯಾವುದಕಿತ್ತೋ
ಕಣ್ಣಲದೇ ಇತ್ತೋ
ಬಲೆಯೊಳಗಿಳಿಯಿತೋ
ಕಣ್ಣಿಗೂ ಅರಿವಿಲ್ಲ; ಬಹುಶಃ
ಅವಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
　
ಅವ ಗುನುಗಿದ್ದಷ್ಟೇ
ಕೊಳದರಿವಿಗಿಳಿದದ್ದು
ಕೊಳ ಬರೀ ಕೊಳವಲ್ಲವೆಂದದ್ದು
ಭರತಕೊಮ್ಮೆ,
ಅಲ್ಲದೆಯೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ
ಉಕ್ಕಿ ಹರಿವುದ ಕಲಿಸಿದ್ದು.
　
ಅವನೊಡಲಾಳದಿಂದ
ಒಂದೇಒಂದು ಬೆಳಕಿನೆಳೆ
ಆ ದಡದ ಕೊರತೆಯ
ಕೊಳದೊಂದು ಕೈಗಿತ್ತು
ಒರತೆಯಿನ್ನೊಂದಕಿತ್ತು
ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿಸಿತು..
ದಡಗಳಲ್ಲೇ ಇದ್ದು
ಕೊರತೆಗೊದಗಿ ಒರತೆ
ಅಳುವ ಕೊಳ ನಕ್ಕಿತು...