(ಪದಕ-ಎದೆಭಾರ-ಕವಿತೆ-ಮಲ್ಲಿಗೆ)

ಏಳುಸುತ್ತಿನ ದುಂಡುಮಲ್ಲಿಗೆಯಂಥವಳು, ಹೆಸರು ಮಲ್ಲಿಗೆ;
ಏಳು ಹಾಸಿಗೆಯಡಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾರಿಕೊಂಡವಳು ಸಾಸುವೆಗೆ !

ಎದೆಪದಕವಾಗುತಾ ಬಲುಗಟ್ಟಿಗ ಹುಡುಗ;
ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಹುಡುಗಿಯೀಗ ಸಾಲುಪದ ತೂಕ!

ಮೂಡಣದ ಚಂದ ಪಡುವಣಕೆ ಸಾಗುತಾ,
ಅವನೋದಿದ: ಒಡ್ಡಿಕೊಂಡವಳು ಖಾಲಿಯಾದದ್ದು; ಪರಿಮಳವಲ್ಲ!

ಮಲ್ಲಿಗೆ ಪದವಾದಾಗ ರಾಗ ಘಮಗುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು;
ಆಗ, ಆಗಲೇ ಕತ್ತಲ ತಾರೆ ಕಿತ್ತು ತರುವೆನೆಂದು ಹೋದವ ಬಂದಿಲ್ಲ!

ಈ ಮುಂಜಾವೂ ನಿನ್ನೆಯಷ್ಟೇ ಚಂದ, ನಿನ್ನೆಯಷ್ಟೇ ತಾಜಾ!
ಆದರೆ ಎದೆತೂಕದ ಭಾರಕೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಕುಸಿದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿ ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟಿದೆ..