ಇಲ್ಲೆಲ್ಲವೂ ಬರೀ ತಂಪು

ಸಂಜೆ ಜಂಜಡದ ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ
ನಿನ್ನೆದುರು ನಿಂತಾಗ,
ನೀ ನಕ್ಕರೂ ನಗದಿದ್ದರೂ,
ಭಾರವಿದ್ದುದೆಲ್ಲ ಹಗುರ ನೋಡು.

ನೀ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು,
ಕಂಗಳಿಗೆ ಗೊತ್ತು,
ನೇವರಿಸಿ ಮೈಮರೆಸುವ ಪರಿ.
ತುಟಿಗಳಿಗೆ ಗೊತ್ತು,
ದಾಹವಿಳಿಸಿ ಸಂತೈಸುವ ಪರಿ.
ನಾಲಿಗೆಗೆ ಗೊತ್ತು,
ಕಿವಿಗೆ ಸಿಹಿ ಸುರಿವ ಪರಿ.
ನಿನ್ನೆದೆಗೆ ಗೊತ್ತು,
ನನ್ನೆದೆಯ ತಲುಪುವ ದಾರಿ.

ಸೋತಾಗಲೂ ಗೆದ್ದಾಗಲೂ
ನಾನೋಡಿ ಬರುವುದೇ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ.
ತಲೆಯೇನೋ ಆಡಿ ಆಡಿ ಇಲ್ಲವೆಂದರೂ,
ನಿನ್ನ ಕೆಲಕ್ಷಣ ನನ್ನವಾಗುವವು ಕೊನೆಗೆ.
ಕೊಟ್ಟ ಬಲಗೈ ಎಡಗೈಗೆ ಹೇಳದೆ,
ನೀ ನನಗೊದಗುವೆ ನಿನಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ.

ಗೊತ್ತು ಒಲವೇ,
ನಿನ್ನ ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ನಾನು,
ಮತ್ತುತ್ತರದ ಹುಡುಕಾಟದ ಪ್ರಯೋಗ ಪಶು.
ಉತ್ತರವೆಂದೂ ಆಗಲಾರೆ,
ಆದುದೇ ಆದರೆ ನೀನದನೊಪ್ಪಲಾರೆ.
ಜೀವಾಳವಲ್ಲ, ಆಧಾರವಲ್ಲ, ಉಸಿರಲ್ಲ,
ಕೊನೆಗೆ ಬಂಧದೊಂದು ಬಸಿರೂ ನಾನಿನಗಲ್ಲ.

ಇರಲಿ ಬಿಡು,
ನೀನುತ್ತರವ ಸಾರಿದ ಕ್ಷಣ
ನನ್ನ ಸವರಿ ಹೋಗಬಹುದು.

ಅದನಪ್ಪಿಕೊಳುವಾಗ,
ನನ್ನ ನೋಡಬಹುದು.

ಮುಕ್ತವಾಗಿಸೆ ಭೂತದ ತಂತು ಕಡಿವಾಗ
ನನ್ನ ಮುಟ್ಟಬಹುದು.

ನನ್ನ ಸ್ಪಂದನಕೆ ದೂರ ತಾಪವಲ್ಲ,
ಅವಲಂಬನೆಗೆ ವಿರಹ ಉರಿಯಲ್ಲ,
ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಉಪೇಕ್ಷೆ ಬೇಗೆಯಲ್ಲ.
ನಿನ್ನೆವೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವೆ.
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲವೂ ಬರೀ ತಂಪು ತಂಪು.