ನಿನ್ನ ಜಾಡು, ನನ್ನ ಪಾಡು.

ನೀ ಬೆಳೆವ ಮಾತಾಡುತ್ತೀ,
ನಾನುಳಿಸಿಕೊಳುವ ಬಗೆ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ.

ನೀ ವಿಸ್ತಾರಕೆಲ್ಲೆಡೆ ಶೋಧಿಸುತ್ತೀ,
ನಾ ಅಸ್ತಮಿಸುವ ರವಿಗಾಗಿ ಅಳುತ್ತೇನೆ.

ನೀ ಅರಳುವ ಗಳಿಗೆಗೆ ಕಾಯುತ್ತೀ,
ನಾ ಉದುರುವೆಲೆಯೊಳ ನಡೆಯುತ್ತೇನೆ.

ನಾನೇನು ಹೇಳಲಿ ಒಲವೇ...
ನೀನೇರುವೆತ್ತರ, ನಿನಗಾಗಿ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ
ಆಶಯದಾಶ್ರಯತಾಣವೂ ಹೌದು.
ಅಲ್ಲೆನ್ನ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳಲಾಗದ
ಅಳುಕಿನಡಗುದಾಣವೂ ಹೌದು.

ನಿಜ, ನರಗೂ ಮರಕೂ ಒಂದೇ ವಿವಶತೆ.
ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳೆವುದೆಂದರೆ ದೂರಾಗುವುದು ಅಷ್ಟೇ..
ಬೇರಿಗಂಟಿಕೊಂಡರೆ ಮರವೆನಿಸದ
ನೆಲಕೆ ದೂರಾಗದೆ ವಿಶಾಲವಾಗದ
ಅಸಹಾಯಕತೆ ಗ್ರಾಸ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ...

ಬೇರಿಳಿಸಿ ಮಕಾಡೆ ನೆಲಕಂಟುವ ನಿರ್ಧಾರ ನಾನು
ಸೂತ್ರವದೇ ಬಿಂದುವಪ್ಪಿದ ನಿರ್ಭಾರ ಗಾಳಿಪಟ ನೀನು.
ಬಿಡಿಸುವುದೇನು, ಸಡಿಲಿಸಲೂ ಆಗದ,
ಗಂಟಿನೆರಡು ತುದಿಗಳು ನಾವೀಗ.
ನೀ ಸಾಗಬೇಕು, ನಾ ಬರಲಾರೆ.

ಭಯ ನಾನು, ನಿಸ್ಸಂಶಯ ನೀನು,
ಜಡ ನಾನು, ನಿರಂತರ ನೀನು.
ನಿಂತಲ್ಲೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವ ಕನಸೊಳಗೆ ನಾ,
ನಡೆಯುತಾ ನನ್ನೊಸಗೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯಲಿ ನೀ.
ದಿನ ಹೀಗೇ ಸಾಗುತಿರಲು ಅಲ್ಲಲ್ಲೊಮ್ಮೊಮ್ಮೆ..

ನೀ ಮತ್ತೆ ಬೆಳೆಯುವ ಮಾತಾಡುತ್ತೀ..
ನಾನುಳಿಸಿಕೊಳುವ ಬಗೆ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ.