ಇನ್ನೆಂದು?

ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಮತ್ತು ನಡುವಿನಷ್ಟು ದಿನಗಳಲೂ
ಸಮಾನ ಹೊಳೆವ,
ಸೂರ್ಯ, ಚಂದ್ರ, ತಾರೆಯಂಥದ್ಯಾವುದೂ ಅಲ್ಲದ
ನೀನೆಂದರೆ ಬರೀ ನೀನು ನನಗೆ.
ಬೆಳಕಿರದಲ್ಲಿ ಕುರುಡು ಕಣ್ಣು
ಬೆಳಗಲಿ ಅರಳುವ ಕಣ್ಣು
ಒಳಗೊಂಡಿರುವುದು ಬರೀ ನಿನ್ನ ಬಿಂಬವನ್ನು.
ಮಾತಾಗುತಾ ಮತ್ತೆ ಮೌನವಾಗುತಾ
ನಗುವುದು ನೀನಿತ್ತ ಸೊಬಗನ್ನು,
ಅಳುವುದಾದರೂ ನೀನಿತ್ತುದೇ ಅಳಲನ್ನು.
ಮುನಿಸು ಹೇಗೆ ಅಡಗಿಸೀತು ಹೇಳು
ನಿನ್ನೆದೆಯ ಹರವಲ್ಲಿ ನಾ ಬಿತ್ತಿದ ಮುತ್ತು
ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿಸಿದ ಹೂವನ್ನು?
ನೋಡು,
ಅದ್ಯಾರದೋ ಒಲವು, ಯಾರದೋ ನೋವು
ಯಾರದೋ ಅಸಹಾಯಕತೆ, ಅದ್ಯಾರದೋ ಮಿಲನ
ನನ್ನೊಳಗೆ ಕೋಪವ ಮೀಯಿಸಿದವು.
ಕೊಳಕೆಲ್ಲ ಕಳೆದು ಮತ್ತೆ
ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿನಷ್ಟು ಚಂದವುಟ್ಟಿದೆ ಕೋಪ,
ಆದರೂ ನಳನಳಿಸುತಿಲ್ಲ ಪಾಪ!
ಹೇಳು,
ಮೆಲುವಾಗಿ ಇನ್ನೆಂದು
ಬೊಗಸೆಯಲೆತ್ತಿ ಚುಂಬಿಸಿ
ಕಳೆಗುಂದಿದ ಕೋಪವ
ನಾಚಿಕೆಯಲಿ ಹೊಳೆಯಿಸಿ ಕೆಂಪಾಗಿಸಲಿರುವೆ?