ವಿಮುಖತೆಯ ಮುಖಾಮುಖಿ


---------------

ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ನಾನಿತ್ತ ನೀನತ್ತ,

ಭೂತ ಮೈಮೇಲೆ ಬಂದಂತೆ

ವಿಮುಖತೆಯನಪ್ಪಿ.

ಗುರಿಯಿಲ್ಲ, ಗುರುವಿಲ್ಲ,

ಇದ್ದುದನೆಲ್ಲ ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿ.

ಬೇಡವೆನಿಸುತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ

ಬೇಕಾದುದರ ಅರಿವಿಲ್ಲ.



ನಡುವೊಂದು ಗೂಟವಿದೆ

ದೇವಳದ ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಆತ್ಮದಂತೆ.

ಎರಡು ಹಗ್ಗಗಳೂ ಬಿಗಿದಿವೆ,

ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೊಂದು, ನಿನದಕೊಂದು.

ಅಕ್ಷಯವಾಗುವ ಉದ್ದದಳತೆಯವು,

ಉತ್ತರಕೊಂದು ದಕ್ಷಿಣಕೊಂದು.

ಎಷ್ಟೇ ಎಳೆದರೂ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳವು

ಗಂಟು ಭದ್ರ, ಹಾಕಿದ್ದು ನಾನು ನೀನು



ಕಾಲಸಾಗರದ ಮುನಿಸಿನಲೆಗಳು

ಅಳಿಸಿದ್ದು ಮರಳ ಅಕ್ಷರವಷ್ಟೆ,

ಹೆಸರನಲ್ಲ, ಬರೆದ ಭಾವವನಲ್ಲ.

ಮೂಡಿದ ಕ್ಷಣವೇ ಅದೊಂದು ದಾಖಲೆ,

ಅಳಿಸಿ ಸುಳ್ಳು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಎದೆಗಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಾಲೆಯಾಡಿಸಿ

ಭ್ರಮೆಗೆ ದೂಡಿದರೂ,

ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಪ್ರಭೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ..



ಇಂದು ಎಣಿಸಿದ್ದಾಗಲಿಲ್ಲ,

ನಾಳೆಗೊಂದು ಕನಸಿಲ್ಲೆ ಹುಟ್ಟಿತು.

ಕಾಯುವಿಕೆ ಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ ಅರ್ಥ ತುಂಬಿತು.

ನಾಳೆಯೂ ಇಂದಿನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾದರೆ,

ನಾಳೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಗುರಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದೀತು.

ಕಾಯಬಲ್ಲೆ, ಕಾದು ಕುದಿದು ಬೆಂದಾಗಿದೆ.

ಭಾನುಭೂಮಿಯ ಮಿಲನದವರೆಗೆ,

ಗುಲಗಂಜಿ ಏಕವರ್ಣದ್ದಾಗುವವರೆಗೆ.



ಗುಂಡು ಭೂಮಿಯಲಿ ವಿಮುಖತೆಗೆ

ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗುವ ಆಸೆಯಿದೆ.

ಹೊಸಮುಂಜಾವಿಗೊಂದು ಕನಸು

ನಿರಾಸೆಯ ಗರ್ಭ ಪ್ರಸವಿಸಿದ ವರಕೂಸು.

ಉತ್ಸಾಹವದರ ಉಸಿರು

ನನಸಾಗುತ ಬೆಳೆವುದು ಗೊತ್ತದಕೆ,

ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲೇ ಒಂದು ದಿನ

ನಾನಿಲ್ಲವಾಗುವವರೆಗೆ.